Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

NO. 18 LANA DEL REY - ULTRAVIOLENCE


Δεν την είχα συμπαθήσει στο προηγούμενο πόνημά της και θα αδιαφορούσα παντελώς αν δεν τύχαινε να ακούσω το ομώνυμο κομμάτι που έγινε και το αγαπημένο μου τραγούδι του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου. Έπειτα άκουσα με τη σειρά τα 5 πρώτα του δίσκου και έμεινα εως εκεί. Δηλαδή δεν έχω ακούσει ούτε το μισό άλμπουμ ακόμα. Ωστόσο, είναι τόσο απολαυστικά massive κομμάτια που μπορούν άνετα να της δώσουν τον τίτλο της καταθλιπτικής ιέρειας του mainstream (σε σχέση ας πούμε με την καταθλιπτική ποζεριά (προσποίηση) της EMA, την προτιμώ χίλιες φορές). Ήμουν έτοιμος και να γράψω παρουσίαση του δίσκου αλλά διάβασα μια ωραία δισκοκριτική στο avopolis που έδινε όλο το νόημα του τι ακούς οπότε θεώρησα τα λόγια περιττά. Στο τελικό γοητευτικό αποτέλεσμα βοηθά η παραγωγή του Dan Auerbach που δίνει μια bluesy ατμόσφαιρα στις συνθέσεις και τέλος η ερμηνεία της Λάνα ακούγεται σαφώς βελτιωμένη. Τώρα αν όλα αυτά συνιστούν στοιχεία ικανά για να συμπεριληφθεί το Ultraviollence στους δίσκους της χρονιάς, θα το ξέρω σε λίγες μέρες που θα ακούσω από εσάς όσα έχασα μέσα στην χρονιά (θέε μου τι περιαυτολογία....)

Favourite

Alternative no. 18 LYKKE LI - I NEVER LEARN
Ντάξει, το βάζω παρεάκι με τη Λάνα διότι μοιάζουν λιγάκι στο στυλ και τον ήχο και επειδή άκουσα μόνο δύο κομμάτια που μου αρέσουν (No rest for the wicked και Gunshot). Ας τελειώνει το νο. 18 please!

NO. 20 VILLAGERS
NO. 19 CHEATAHS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου