Θυμάμαι μια μέρα καθώς οδηγούσα άκουσα από μια φίλη συμπαραγωγό ένα πολύ συμπαθητικό τραγουδάκι, με όλα τα στοιχεία που μου κάνουν αρεστή την ποπ μουσική. Δε συγκράτησα ούτε το γκρουπ, ούτε τον τίτλο του τραγουδιού, ούτε την εταιρία που κυκλοφόρησε το δισκάκι τους (ως το νέο καμάρι της εταιρίας τους ανήγγειλε). Εκείνο μόνο που συγκράτησα ήταν ο ήχος του τραγουδιού, μια γοητευτική μίξη 60s garage pop με βρετανικό (σκοτσέζικο καλύτερα) post punk.
Μια από τις επόμενες μέρες διάβαζα στο mic.gr τη δισκοκριτική για τους Veronica Falls και η περιγραφή του ήχου τους από τον συντάκτη ταίριαζε με αυτό που είχα ακούσει. Βάζω λοιπόν να ακούσω και μου απλώνεται ένας πλούτος 4 - 5 τραγουδιών, τέτοιος που με έκανε να ξεχάσω τη μονομανία μου στο να βρω το συγκεκριμένο κομμάτι που είχα ακούσει στο ραδιόφωνο. Ναι, αυτοί ήταν, μου έχει ξανασυμβεί και παλιότερα και μέσα από τέτοιες συμπτώσεις φτιάχνονται οι μικροί μου (μας φαντάζομαι) μουσικοί μύθοι.
Υπέροχες γυναικείες φωνές, εφηβική σκοτεινή διάθεση, καθόλου παραφορτωμένες συνθέσεις, σωστές δόσεις indie αισθητικής και τεχνοτροπίας (που θα σε κάνουν να πεις «τι όμορφο» και όχι «τι χαοτικό άκουσμα είναι αυτό») και μερικές μελωδίες που, αν και χιλιοειπωμένες και από άλλους στο παρελθόν, κολλάνε μέσα σου, όχι μονό στο στόμα και το μυαλό σου, αλλά και την καρδιά σου. Για την οποία φαίνεται να ενδιαφέρονται πολύ οι συναισθηματικοί Veronica Falls.
Εκείνο, όμως, που πιστεύω ότι κάνει τη διαφορά και τους δίνει θέση στη δεκάδα μου είναι ο garage ήχος τους. Η εισαγωγή του Beachy Head ειδικά (σε συνδυασμό με το video clip) τα σπάει. Από κει και πέρα το Right Side of my Brain και το Bad Feeling είναι κομματάρες, το Come on Over θυμίζει τις καλύτερες στιγμές των Hidden Cameras, τα Fountain και All Eyes on You είναι γλυκύτατα, νοσταλγικά, μικροί ύμνοι αφιερωμένοι σε χαμένους εφηβικούς έρωτες. Νο, 10 with love, even from a graveyard!
NO. 11 GIRLS - FATHER,SON, HOLY GHOST
NO. 12 MONOVINE - CLICHE'
NO. 13 TUNE YARDS - WHO KILL
ΝΟ. 14 TPOBPAH – BELONG
NO. 15 RADIOHEAD – KING OF LIMBS
NO. 16 THE ZOMBIES – BREATHE OUT BREATHE IN
NO. 17 FLORENCE AND THE MACHINE – CEREMONIALS
NO. 18 SCREAMING TREES – LAST WORDS: THE FINAL RECORDINGS
NO. 19 ARCTIC MONKEYS – SUCK IT AND SEE
NO. 20 LEON – FUTRUE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου