Πορωτικό και αυτό, λάμπει δια της ιδιοσυγκρασιακής του αξίας μέσα στο βούρκο του indie. Κατώτερο από το αριστουργηματικό προκάτοχό του αλλά με πολλά hooks για headbanging, τρομοκρατικές διαθέσεις εναντίον της δημόσιας και ιδιωτικής τάξης, γλώσσες έξω, κλοουνισμοί και ποζεριές απέναντι από τον καθρέφτη ή το τζάμι και το όνειρο μιας συναυλίας στα μέρη μας. Σύγχρονο περιθώριο που δε τα βάφει μαύρα και παίζει και σε μεγάλα φεστιβάλ. Άξιοι απόγονοι των Pixies και Dead Kennedys.
No.18 LES SAVY FAV - ROOT FOR RUIN
No.19 TWIN SHADOW - FORGET
No.20 MIKE PATTON - MONDO CANE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου